ساعات کار در بیمه تأمین اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار میباشد به صورتی که هم اکنون هر یک روزکار برای بیمه هشت ساعت خواهد بود.
پرداختیهای حق بیمه باید بر اساس ساعات تعیین شده کار باشد، اگر شما کمتر از هشت ساعت کاری در مکان کاری خود حضور دارید عملا حضور فعالی نداشتهاید و این امکان وجود دارد که برای شما مشکل ساز شود. قطعا بیمهای با این وضعیت به صورت عادی رخ نخواهد داد. پرداختیهای مربوط به حق بیمه هم بر اساس ساعتهای تعیین شده ، روز و . . . خواهد بود که سریعا به سازمان مربوطه ارسال میشود. بلافاصله پس از پرداخت پروسهی بیمه ها عملی خواهد شد.
ساعت کار یعنی زمانی که شما وقت خود را برای کار قرار میدهید، زمانی که در اداره حضور دارید و برای کارفرمای خود کار انجام میدهید. میزان ساعت کاری که باید انجام شود و نباید از این حد تجاوز پیدا کند در حدود صد و هفتاد و شش ساعت خواهد بود. مادهای که برای قانون کار در نظر گرفته شده و این ماده مربوط به ماده 51 نیز خواهد بود در حدود هشت ساعت است که قطعا برای یک فرد نباید از این میزان تجاوز کند. ساعتهای مربوط به اضافه کاری که برای بیمهها از ارزش برخوردار است در حدود چهار ساعت میباشد. این اضافه کاری برابر با چهل درصد حقوق بیشتر میباشد که باید از سوی کارفرما نیز لحاظ شود.
اگر فردی در شرایط سختی در حال کار کردن است قطعا حق و حقوق مزایای او و ساعتهای کاری تفاوت دارد، برخی میتوانند از چهار ساعت هم اضافه کاری بیشتری داشته باشند اما باید وجود خطر در زمان کار بر اساس ماده پنجاه و نه قانون کار برای آنها مشخص گردد. نوجوانی که با حداقل سن پانزده تا هجده نیز کار میکنند باید در جریان باشند که قانون کار برای آنها سی دقیقه کمتر است. اگر افراد در شغلهای زیانباری در حال فعالیت هستند این میزان ساعت کاری برای آنها کاهش پیدا کرده و به شش ساعت تقلیل مییابد.
اضافه کاریهای یک فرد در زمرهی ساعت بیمه ای او قرارندارد، زیرا ساعت برای بیمه هشت ساعت در روز است. در مواردی که شغل یک فرد به صورت کار نیمه وقت تعیین شده قطعا شرایط کمی تفاوت دارد، به همین دلیل کارفرما در ابتدا باید حق و حقوق و زمان کار را برای آنها مشخص کند تا در نهایت بیمه مناسبی برای آنها رد شود.
نظر شما درباره ساعت کاری و بیمه رد شده چیست؟ نظر خود را با ما به اشتراک بزارید.
منبع: