در حقیقت زمانی که یک شرکت برای کاری انتخاب میشود، بدین معنا است که آن شرکت از هر نظری قابل اعتماد بوده و سوددهی خوبی با آن تجربه میگردد. همچنین در قراردادهای تجاری انجام گرفته هیچگونه تخلفی در عمل به تعهدات دیده نشده است. در این حالت احتمال ضرر یعنی ریسک اعتباری برای شرکتی که اعتماد کرده کاهش مییابد و این خود یک علامت پیروزی خواهد بود.
شرکتهای تجاری بر اساس ریسک اعتباری به یکدیگر کار میدهند و در عوض تقاضای سوددهی از آن کار را دارند. اگر یک شرکتی با اینکه به فعالیتها میپردازد و تعهدات خود را هم عملی ساخته ضرر بدهد، قابل تحمل تر از زمانی است که بودجه زیادی به شرکت طرف قرارداد اعطا شده اما نه تنها سوددهی نداشته بلکه تعهدات خود را هم که در قرارداد اولیه وجود دارد عملی نساخته است.
ریسک اعتباری در کدام زمینه کاربرد دارد؟
معمولا شرایط ذکر شده در رابطه با ریسک اعتباری شرایطی است که هر روزه بانکداران با آن سرو کار دارند. در حقیقت بانک داران نسبت به شرکتها در هنگام قرارداد به دلیل آنکه هزینه زیادی را بابت هر فعالیت میپردازند، احتمال اینکه سودنهایی به دست نیاید و تعدی هم عملی نشود، بسیار بالا است و تنها طرف قراردادی که باید بر اساس ریسک اعتباری خسارت بپردازد، طرف بستانکار میباشد.
در حقیقت همانطور که متوجه شدید ریسک اعتباری یک فعالیت بسیار مهم از سوی بانکهای وام دهنده میباشد. معمولا در جریان وامها باید بانک پول مورد نظر را در ازای یک ضمانت نامه تحت عنوان تسهیلات برای راحت تر کار کردن مشمولان بپردازد. بسیاری از افراد این کار را انجام میدهند و سودنهایی را بین خود و بانکها تقسیم میکنند. اما عدهای پول وام را در جایی دیگر سرمایه گذاری میکنند و نه تنها سود نمیکنند بلکه ضرر میکنند و پول بانک را هم نمیدهند.
ریسک اعتباری برای بانکها تنها در زمینه اعطا کردن یک سری وامهای تسهیلانی و پرداختی آنها نیست، بلکه ریسک اعتباری آنها در زمینههای دیگری همچون قراردادهای مختلف در حال و آینده ، قراردادهایی که حالت عوض کردن دارند، سهامهایی که در خارج از کشور دارند و . . . فعالیت دارد. بنابراین پهنای وسیعی از فعالیتهای بانکی با ریسک اعتباری گره خورده است.
انواع ریسکهای موجود
ما در زمینه فعالیتهای مربوط به تجارت و داد و ستدی همیشه ضرر پس دادهایم و در کنار آن به سود رسیدهایم، اما این دو حالت با یکدیگر همیشه هم سو بودهاند و در نهایت تجارت را پدید آوردهاند. به صورت کلی از نظر ریسک خطری به 7 دسته تقسیم شدهاند. ریسکهای مختلفی در زمینه کسب و کار، ریسک یا خطر در زمینه شهرت، نرخ بهره و ریسک آن، ریسکهای مربوط به نقدینگی، ریسکهای با عملیات و بازار از جمله آنها میباشد.
معمولا زمانی که یک کشور از نظر اقتصادی رشد بسیار خوبی را تجربه میکند، میتواند با ریسکهای مختلفی در زمینه ریسک اعتباری و همچنین فعالیتهای تجاری خود تجربه نماید. با افزایش تورم در کشور تمامی بانکها و شرکتهای مختلف از جمله شرکتهای بیمهای متحمل ضرر خواهند شد. زیرا با تورم شرایط اقتصادی بهبودی پیدا نخواهد کرد و این خود یک ریسک اعتباری محسوب میشود. ریسک اعتباری باز هم در زمانی که ما بخواهیم نقدینگی و تورم را بررسی نماییم در هر دوی آنها دیده میشود. پس از این منظر ریسک اعتباری خود نیازمند افراد با تجربه و متعهدی است که بتواند شرایط را به خوبی بسنجد و با توجه به آنها فعالیتها را رصد نمایند.
ریسک اعتباری چه شاخصی برای ارزیابی دارد؟
در هر بانک یا در هر شرکتی 4 قاعده به صورت کلی برای تعیین میزان ریسک اعتباری وجود دارد. یکی از این موارد و قواعد مربوط به سررسیدهایی است که در گذشته وجود دارند یا عقب افتادهاند یا مشکوک به دریافت هستند و این موضوع هم در زمینه تسهیلات ارائه شده و هم ذخیره شده صدق میکند. از نظر کلی میزان دارایی را که دریافت و در نهایت اعطا میشود را هم میتوان در این زمره قرار داد.
از دست دادن سرمایه به معنای واقعی
اینکه یک فردی بخواهد سرمایه خود را به صورت کلی از دست بدهد، برای او مساوی است با ورشکسته شدن و این موضوع از نظر ریسک اعتباری در بازار بیمهای و بانکی هم از ارزشمندی زیادی برخوردار میباشد. زمانی که ورشکسته شدن یک بانک یا شرکت بیمهای باشد، حتی اگر بتوان با تسهیلاتی آن را از رکود خارج کرد باز هم تمامی سرمایهها بیرون کشیده میشوند.
راه از بین بردن خطرات در ریسک اعتباری
معمولا برای از بین بردن خطرهایی که ما تجربه میکنیم، یکی از مهمترین راهها برای آن مدیریت کردن است. با مدیریت خوب میتوان به راحتی ریسکهای موجود در ریسک اعتباری را از بین برد. افرادی که مدیریت یک ریسک را برعهده میگیرند باید هر نوع ریسک وابسته به آن را بشناسند، همچنین پس از آن تحلیل انجام دهند و در نهایت اندازه گیری کنند. پس از آن میتوان به هر نوع ریسک اعتباری با یک استراتژی مناسب پاسخ داد.
منبع: