بیمه‎های درمانی؛ گروهی و انفرادی

به کلیه تسهیلات، پرداخت هزینه‎ها که صرف درمان و مداوای بیماران در دو بخش بستری در مراکز درمانی و کلیه اقدامات سرپایی انجام می‎گیرد، بیمه‌های درمانی گفته می‌شود. بیمه‌نامه درمان شامل بخش‌های بسیار متنوعی است که لازم است بیشتر در خصوص آن توضیح داده شود.

آشنایی با اصطلاحات بیمه درمانی

اساس قرارداد: بیمه‎نامه درمان بر اساس قانون بیمه مصوب در اردیبهشت سال 16 و بر اساس آنچه بیمه‎گذار نیاز دارد تنظیم و مورد توافق طرفین قرار گرفته است. بخشی از پیشنهاد کتبی بیمه‎گذار که مورد قبول بیمه‎گر نمی‎باشد و همزمان یا قبل از صدور بیمه‎نامه اعلام می‎شود جزء تعهدات بیمه‎گر مطرح نمی‎باشد و نباید در این خصوص ایرادی از افراد گرفته شود.

بیمه‎گر شرکت بیمه‎ای است که مشخصات آن در بیمه‎نامه درج گردیده و تمامی هزینه‎ها را طبق شرایط مقرر پرداخت می‎کند. در بیمه‎نامه شرایط خاصی وجود دارد که هر شرکت بیمه‎ای بنابر تعهدات خود باید به آنها عمل کند و از آنها سرباز نزند.

بیمه‎گذار شخصی که پرداخت حق بیمه بر عهده وی می‎باشد و پرداخت خسارت باید برای او انجام شود. شخصی که به شرکت بیمه‎ای اعتماد کرده و با او همکاری دارد.

فرانشیز: در بیمه‌های درمانی درصدی از هزینه‎های مورد تعهد قرار گرفته که تأمین کردن آن به عهده فرد بیمه شده یا بیمه‎گذار می‌باشد. میزان این حق پرداختی در هر بیمه نامه به صورت مجزا قید می‌شود و فرد مکلف است که به آن عمل نماید. فرانشیز در صورت استفاده از تسهیلات یا درصد پرداختی بیمه‌گر اول اعمال نخواهد شد و به صورت کلی ممکن است که در هر سال تغییر نماید.

مدت بیمه‎نامه بر اساس تاریخ عقد قرارداد تا یک سال بعد خواهد بود و در این زمان تمامی تعهدات انجام می‌شود. بیمه‌های درمانی درمان‌های سرپایی، هزینه‌های بستری در بیمارستان، هزینه جراحی‌های مختلف را شامل شود که بر اثر بیماری‌های مختلف یا حادثه‌های ناگهانی رخ می‌دهند.