یکی از بیماریهایی که میتواند بار سنگینی از نظر هزینهای برای خانوادهها به همراه داشته باشد بیماری اوتیسم است که باید برای آن از نظر بیمهای چارهای اندیشیده شود.
بیماری اوتیسم در زمرهی بیماریهایی قرار دارد که میتواند یک فرد را از زندگی و فعالیتهای اجتماعی نیز دور نگاه دارد، زیرا اخلاق و رفتاری که از فرد میبینید کاملا متفاوت خواهد بود. والدینی که چنین فرزندانی دارند معمولا هزینههای بسیار سنگینی را بابت درمان آنها پرداخت میکنند که میتواند بسیار مشکلساز شود. بررسیها نشان میدهد که کمترین هزینه مربوط به آنها در حدود دو میلیون تومان است. یعنی یک خانواده با سطح درآمدی پایین نمیتواند از پس هزینههای موجود در خصوص این بیماران برآید.
بیمه تأمین اجتماعی متأسفانه از این خانوادهها هیچ حمایتی به عمل نمیآورد و در واقع هیچ نوع تقبل مالی را در قبال هزینههای مربوط به آنها انجام نمیدهد. این موضوع میتواند بر مسائل مالی و اختلافات و مشکلات در این خانوادهها بیافزاید. چنین بیماریهایی که بار آنها بر دوش خانوادهها میباشد باید به نحوی جبران شوند. بیمه تأمین اجتماعی در رأس امور قرار دارد و باید تدابیری اندیشد تا در کمترین زمان ممکن بهترین خدمات را برای چنین بیمارانی در اختیار قرار دهد اما متأسفانه عکس این قضیه صدق میکند. در حال حاضر بیمه مربوطه قصد ندارد که دفترچه مربوط به این بیماران را تمدید نماید.
خانوادهها نگران آینده فرزندان خود هستند، زیرا با این وجود نمیتوانند شرایط خوبی را برای آنها رقم بزنند. هر خانواده برای تأمین هزینههای مربوط به خود در تلاش است. در صورتی که خانواده بتواند از هر جهت ساپورت مالی خوبی بشود قطعا میتواند نتیجهی خوبی را در پیش داشته باشد، اما در واقع باید به این موضوع هم توجه نمود که برخی از خانوادهها با حقوقی زیر یک میلیون در حال گذران هستند و اگر بیمار اوتیسم نیز با او باشد قطعا هزینهها چند برابر خواهد شد.
بیماران اوتیسم به مراتب شرایطی سختتر از یک بیمار مبتلا به سرطان را در جامعه دارند زیرا در شرایط موجود هیچ چیز به نفع آنها نیست، نه میتوانند شغل خوبی داشته باشند، نه میتواند وضعیت ایدهآلی را برای خانواده خود حتی از نظر روانی به وجود آورند، بنابراین تنها خود و خانوادههای آنها باید این دردها را تحمل کنند، حتی حضور انجمنهای فراوان هم به کمک این مشکل نخواهد آمد.
منبع: