بیمه‌های زندگی یکی از مهمترین بیمهها در بین رشتههای مختلف بیمهای است. همانطور که از اسم این بیمه مشخص است بیمه ای بوده که کاربرد آن برای آسایش و راحتی زندگی شماست. این بیمه میتواند شامل بیمه بازنشستگی، بیمه مستمری ، بیمه عمر و . . . باشد. با توجه به اهمیت بیمه‌های زندگی این بیمه در ایران هنوز به جایگاه اصلی خود نرسیده است. این میزان در ایران حدود 12 درصد است اما در سایر کشورها به حدود 45 درصد میرسد. تفاوتی زیاد که نیاز به فرهنگسازی و توضیح جزئیات این طرح برای مردم دارد.
لزوم افزایش آگاهی در بیمه‌های زندگی
در همین راستا سیدحسین سلیمی اینگونه اظهار کرد که مجلس با بررسیهای لازم به این نتیجه رسیده که میزان بیمه‌های زندگی در ایران بسیار پایین است. در نتیجه قرار بر این شد که جلب مشارکتها در این زمینه افزایش یابد و میزان این بیمه در ایران به 500 درصد افزایش یابد. زیرا تمامی شرکت‌های موجود و فعال در زمینه بیمه عمر، شرکتهایی هستند که وابسته به دولت میباشند و تنها یک مورد آن مربوط به بخش خصوصی است. پس باید فکری اندیشید تا مردم شریف ایران با مزایای این بیمه بیشتر آشنا شوند.
بیمه عمر بیمهای است که نه تنها در دورانی که نیاز به یک مستمری دارید، دست شما را میگیرد، بلکه تا حدود 20 سال پس از فوت کردن سرپرست خانوار، مستمری برای آنها در نظر گرفته میشود تا در امور زندگی به مشکل برنخورند. شاید بسیاری افراد بگویند که چنین بیمهای بیارزش است. زیرا همان پول را میتوانیم پس انداز کنیم و در راه دیگری خرج کنیم. اما بخاطر داشته باشید که مرگ سوال نمیپرسد و این اتفاق کاملا بی خبر رخ میدهد. در این زمان است که وجود یک پشتوانه برای خانواده بسیار با ارزش خواهد بود. این فرهنگ در دیگر کشورها به گونهای رواج یافته که بیشترین میزان سرمایهگذاری آنها در همین بیمه عمر است. یعنی اگر قصد داشته باشند که سرمایه خود را پس انداز کنند جایی را بهتر از بیمه عمر نمیدانند.
زمینه سازی برای ورود به بیمه‌های زندگی
نایب رییس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق تهران گفت: مجلس شورای اسلامی در حقیقت با اعلام لزوم افزایش سهم بیمه‌های زندگی به ۵۰ درصد، میخواهد سهم بیمه‌های زندگی به میانگین بین المللی برسد. از نظر برخی مسئولان برای رسیدن به چنین درصدی باید از دیگر شرکت‌های سرمایه گذار هم استفاده شود. ورود به عرصه بیمه زندگی کمی مشکل است، زیرا یک بیمه اختیاری است و تا اجباری بالاسر افراد نباشد تمایلی به آن ندارند. اما این حالت برای دیگر فعالیت‌های شرکت بیمه وجود ندارد. به همین دلیل بیشترین فعالیت این شرکت‌ها به امور دیگر معطوف شده است.
بیمه‌های دولتی به دلیل مسائلی که ذکر شده است بیشتر تمایل دارند که در بیمه‌های پرکاربرد همچون شخص ثالث و بیمه درمان فعالیت داشته باشند. اما در همین دو مقوله هم ذخیره مالی آنها کمتر از میزان پرداختی آنها است به همین دلیل کاری جز استفاده از منابع مالی بیمه عمر برای آنها باقی نمی‌ماند. در حالی که این کار نباید صورت بگیرد. بر اساس پیشنهادهای داده شده تنها راه حل برای جلب مشارکت مردم در بیمه عمر، وجود مزایای بسیار علاوه بر آنچه امروزه وجود دارد و همچنین به روی کارآمدن شرکت‌های خصوصی بیمه تحت نظر شرکت‌های دولتی بیمه است.
منبع:
http://bina.ir