تجمیع بیمه‎های درمانی یکی از موضوعات مهم است که دولت، وزارت بهداشت و برخی از نمایندگان موافق آن هستند، اما برخی از نمایندگان دیگر و همچنین وزارت رفاه اجتماعی و مجلس با آن مخالف هستند.

مخالفت با طرح تجمیع

افرادی که با این طرح مخالف هستند دلایل خاص خود را دارند که به برخی از آنها اشاره می‌نماییم. در حقیقت از نظر آنها تجمیع بیمه‎های درمانی به نفع کارگران نیست. در این صورت کارفرما و کارگر یکی می‌شوند و در نتیجه حق و حقوق برابر می‌شوند. این می‌تواند حتی مانع از بسیاری از مزایا برای کارگران نیز باشد. طرح تجمیع در سالهای گذشته در دست وزارت بهداشت بود، اما در آن زمان چنین کاری موفق واقع نشد و در نتیجه این تصمیم را گرفتند که بیمه‌های درمانی باید به هر سازمان مربوطه بیمه‌گر داده شود تا بتواند بیمه‎ها را با کیفیت بیشتری برای بیمه شدگان خود ارائه دهد. مخالفان این طرح یک موضوع دیگر را در نظر دارند و آن هم طرح تحول سلامت است. این طرح منابع بسیار زیادی مصرف می‎کند و در نتیجه این مصرف نمی‎گذارد که منابع بیمه‎ای در دست باشد و بتواند خدمات بیشتری را در اختیار قرار دهد.

بیمه های درمانی

از طرفی در برنامه ششم توسعه طرح تجمیع منابع بیمه‎ای در کل کشور یکی از اهداف محسوب می‎شود. طرح تجمیع بیمه‎ها در حقیقت خود بیمه‎ها نیست، بلکه تجمیع منابع بیمه‎ها می‌باشد. ما در هیچ کشوری نمی‌بینیم که منابع بیمه‌ها از سازمانی دیگر تأمین می‌شود اما ارائه خدمت از یک سازمان دیگر صورت می‌گیرد.

تامین اجتماعی و معضلات تجمیع

بیمه تأمین اجتماعی یکی از بیمه‌هایی است که باید کمتر از ده درصد از منابع داخلی خود را که در حقیقت سود می‌باشد، برای بیمه‌های درمانی هزینه کنند. این هزینه‌ها باید با سند و مدرک به دولت نشان داده شود تا دولت به این سازمان اعتماد کند. زیرا این سازمان خرید خدمت را از وزارت بهداشت انجام می‌دهد، که این وزارت خانه وابسته به دولت بوده و از طریق دولت تأمین اعتبار می‌شود. به همین دلیل باید تمامی فعالیت‌های این سازمان و همچنین وظایفی که بر عهده دارد واضح و روشن باشد. یکی از علت‌هایی که موافقان تجمیع بیمه‎های درمانی در نظر دارند همین موضوع است که باید چنین کارهایی با دقت و هر ساله صورت گیرد.

همچنین ‎هایی هم باید برای آن انجام شود تا مشکلات بیمه‎ای در حال حاضر، در زمان مرتفع گردد. در حقیقت یک کارگر این پول را نقدا پرداخت می‎نماید، اما بیمه درمانی که باید برای وی صورت گیرد و یا اصلاح شود و حقی که باید سازمان برای این مورد قرار دهد، با مشکل روبه رو است و به همین دلیل وزارت بهداشت یا دولت حق دارد که به این اموال خصوصی در سازمان دست درازی کند تا حق ملت کارگر را از آن جا بیرون بیاورد. به همین دلیل رئیس جمهور هم در این مورد تأکید جدی داشته و دستور داده که هر چه زودتر تکلیف این حق مشخص و نشان‎دار شود.

پیشنهاد تجمیع بیمه‎های درمانی حتی بدین صورت نیست که تنها یک وزارت خانه مثلا وزارت بهداشت، این وظیفه را برعهده گیرد، بلکه آنچه مهم است زیر نظر قرار گرفتن این منابع تحت نظر یک فرد دولتی همچون رئیس جمهور رئیس سازمان برنامه و بودجه و یا وزرای بهداشت و یا رفاه می‎باشد. بدین صورت نظارت توسط یک فرد دولتی و متخصص در این زمینه صورت می‎گیرد. فردی که با نیازهای جامعه خود آشناییت دارد و می‎تواند کمک شایانی در این زمینه ارائه دهد. این نظارت باید به گونه‎ای باشد که هر ساله سهم مورد نظر برای بهبود کیفیت بیمه‎های درمانی داده شود و همچنین حق‎های داده نشده به افراد ارائه دهنده خدمت هم باید صورت گیرد.

با توجه به مواردی که از سوی مخالفان و موافقان ذکر شد هنوز هم این طرح با موافقت یا مخالفت قطعی روبه رو نشده و باید مورد تحقیق و بررسی بیشتری قرار گیرد.