بیمه ها در ایران از چند سال گذشته تا به امروز همواره با معضلاتی روبه رو بوده اند که کماکان قابل حل هم نیستند. این مشککل به عدم توازن بین مصرف و منبع باز می گردد.
بیمه سلامت در ایران با این هدف شروع به کار نموده که بتواند بیمه محرومان را در دست بگیرد. بیمه سلامت برای محرومان هم باید از نوع پوشش بیمه ای واقعی باشد و تنها حرفی در این رابطه زده نشود بلکه عمل مربوط به آن هم دیده شود. در حال حاضر تمرکز بر روی آنها قرار دارد اما توازنی بین آنها دیده نخواهد شد. همه ی افراد در این سفره جای دارند اما محرومانی دیده نخواهد شد ، این نشان دهنده برقرار نشدن فعالیت با هدف اصلی است.
در شرایط فعلی از تعداد بیمه شده هایی که وجود دارند به تعداد هشتاد و پنج درصد از آنها بدون آنکه هزینه ای را پرداخت نمایند رد حال فعالیت هستند. بسیاری از افرادی که وجود دارند نیازمند نخواهند بود و برای مدیریت نمودن منابع باید راه کارهای دیگری را در نظر داشته باشیم. برای این تعداد افراد در حدود هجده هزار میلیارد تومان هزینه صرف می شود که بیمه سلامت این هزینه ها را باید پرداخت کند ، اما همه ی افراد نیازی به این بیمه ندارند و تنها به دلیل نداشتن بیمه در این گروه جای دارند.
بیمه ها باید با یک هدف واحد ارائه خدمت را انجام دهند که متأسفانه یکی از دلایل کم آوردن تمامی بیمه ها به این موضوع باز می گردد. اما یکی از بیمه هایی که به خوبی در جامعه در حال فعالیت بوده و توانسته تاکنون ارائه خدمت خوبی را که همراه با صرف منبع در برابر مصرف بوده و تناسب موجود در بین آنها برقرار کند بیمه کمیته امداد است. اما متأسفانه عدالت در بیمه سلامت به خوبی رعایت نمی شود و این به عنوان یک معضل بزرگ است.
همین موضوع موجب شده تا در حال حاضر زیان های بسیاری را متوجه شویم و در نهایت بیمه سلامت در این رابطه نتواند کاری را انجام دهد. در صورتی که اگر برای جبران این بدهی ها اوراق مشارکتی در کار نبود آینده نامعلومی در انتظار ما قرار داشت که در نتیجه می تواند بیمه سلامت را به صورت کلی زیر سؤال ببرد.
بیمه سلامت در رابطه با ویزیت های پزشکان درصد کمی را دریافت می کند که تنها هشت درصد خواهد بود و مابقی را باید از منابع دیگری دریافت کند که از سوی دولت تأمین خواهد شد.
نظر شما درباره مشکل بیمه ها و عدم توازن بین مصرف و منبع چیست؟ نظر خود را با ما به اشتراک بزارید.
منبع: