معمولا همه کار کردن ها همانند یک کار کارمندی بی دردسر و به راحتی انجام نخواهد شد. بلکه کارهایی هم وجود دارند که همواره نیاز به نیروی بدنی زیاد داشته و از جمله مخاطره آمیزترین مشاغل به شمار خواهند رفت. در رابطه با این کارها وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی و همچنین سازمان های بیمه ای در کشور باید تدابیری بیاندیشند تا افراد مشغول در آن پیش از موعد از کار افتاده نشوند.
معمولا از کار افتادگی پیش از موعد به هر دلیلی که اغلب ناشی از حوادث در حین کار می‌باشد، میتواند ضرر بزرگی هم برای خانواده و هم برای دولت به شمار رود. دولت باید خرج این افراد را بدهد. با یک بررسی ساده متوجه خواهیم شد که تعداد این افراد هم کم نیستند و همواره خیل عظیمی از جمعیت کاری را در کشور به خود اختصاص میدهند. عملا نیروهای بیکاری هستند که دولت باید به آنها کمک کند.
چرا حادثه در حین کار مهم تلقی میشود؟؟؟
در گذشته تعداد حوادث در حین کار بیش از میزان حال بود، اما از یک زمان به بعد این ضرورت دیده شد که باید این تعداد از جمعیت کنتزل شوند و خطرات موجود از سر راه آنها برداشته شود. در حقیقت چنین کاری هم رخ داد. اما باز هم حادثه هیچ گاه خبر نمیکند و همواره به دنبال ما خواهد بود. با وجود مشاغل سختی همچون کارگران ساختمانی و . . . باز هم بر تعداد آنها اضافه شده است. پس به نوعی میتوان گفت باید مشکل را از ابتدا بررسی نمود.
بهداشت کار به این موضوع اشاره دارد که به عنوان مثال یکی از حوادث در حین کار را با کلاه ایمنی یا با گوشیهای ضد صدا میتوان جبران کرد، این در حقیقت یک راه کم هزینه برای جبران هزینههای زیاد خواهد بود. اما زمانی که به کارگر هشدار داده میشود کار کردن با دستگاه مقابل خطرناک است و باید دقت خود را بالا ببرد، این انتظار وجود دارد که او به توصیهها عمل کند. اما باز هم شاهد قطع یا نقص عضو در بین کارگران خواهیم بود. یا خواهیم دید که کارگران به اصول بهداشتی و ایمنی در حین کار توجهی ندارند و بنابراین ممکن است که از ارتفاع سقوط کنند و جان خود را از دست بدهند.
آموزش یکی از راههای پیشگیری است!
با اینکه در بسیاری از امور آموزشهای لازم پیش از خدمت، حین خدمت و حتی به صورت موردی رخ میدهد، اما در حین حادثه هیچ یک از آموزشهایی که در ابتدا به آنها داده شد، به کار گرفته نمیشود. در نتیجه نیاز است تا این آموزشها به سطوح بالاتری در هر صنف داده شود و اصناف آموزشها را به کارگران خود برای پیشگیری از حوادث در حین کار ارائه نمایند.
این آموزشها باید به صورت عملی به کارگر یا رئیس اصناف داده شود تا عملا با خطر مواجه شوند یا فیلمهای واقعی که از چنین حوادثی در دسترس می‌باشد برای پی بردن به عمق ماجرا برای آنها به نمایش درآید. قطعا اثر این آموزشها اگر به صورت مستمر باشند، بسیار بالاتر خواهد بود و هزینههای از کار افتادگی ناشی از بی دقتی در حین کار هم کاهش خواهد یافت.
سازمان تأمین اجتماعی مجری طرح آموزشی
شایدای سوال پیش آید که آیا سازمان تأمین اجتماعی از حوادث در حین کار باخبر است تا بتواند آنها را آموزش دهد؟ اما باید بدانید که تمامی این امور به سازمان تأمین اجتماعی حتی به صورت غیر مستقیم مرتبط است. زیرا این سازمان باید حق افرادی که در حوادث مختلف صدمه دیدهاند را بپردازد. قطعا به دلیل حضور در صحنه حوادث از جهات مختلف یک حادثه را بررسی خواهد کرد و آموش خوبی را ارائه خواهد کرد.
در چنین شرایطی که شرکتهای بیمهای با مشکلات مالی بسیار زیادی روبه رو هستند، سرمایه گذاری برای طرحهایی که میتواند اندکی از این خسارات را کاهش دهد و به نوعی پیشگیری کند خود یک نور امید در دل ایجاد خواهد کرد. قطعا تأثیرگذار خواهد بود و هزینه کم میتواند از یک هزینه بیشتر و بزرگتر جلوگیری نماید. بیمه تأمین اجتماعی در خصوص کار کردن یک کارگر اعتقاد دارد که نه تنها کارگر بلکه کارفرمای او هم باید با خطرات در حین کار آشنا شود. زیرا کارفرما باید محیط را به گونهای آماده سازد تا جان کارگر حفظ شود. بهداشت و ایمنی در حین کار همانند، واکسیناسیون علیه بیماریهایی است که هنوز در بدن فرد رخ نداده، اما اگر رخ دهد ممکن است که توانایی او را برای زندگی از بین ببرد.
کدام مشاغل در اولویت هستند؟؟؟
همانطور که میدانید در ایران و در بسیاری از کشورهای مختلف از جمله پرخطرترین کارها، کار در معدن با ریزش ناگهانی آوار و پس از آن کار در یک ساختمان و برجهای امروزی است. سقوط یک کارگر آنقدر زیاد شده که اکنون کارگر خود شرایط ایمنی را با بستن طناب و . . . برای ماندن در جای خود رعایت میکند. به همین دلیل این دو زمینه شغلی در اولویت طرحهای آموزشی قرار دارد.
آموزش تنها به گفتن و رد شدن از یک موضوع مرتبط نیست، بلکه آن موضوع باید به صورت کاملا از طریق دیداری و شنیداری و بازسازی آن صحنه، همچنین از طریق ارائه یک سری کتاب‌ها ، پمفلت‌ها و . . . به کارگران و کارفرمایان و . . . تفهیم شود تا با موضوع بیشتر آشنا شوند و آن را جدی بگیرند. اگر بتوانیم برای ایمنی یک کارگر شرایط را فراهم کنیم شاید یک هزینه اندکی را بپردازیم، اما قطعا از هزینههای بالاتری که بابت از دست رفتن یا نقص عضور یک فرد باید بپردازیم کمتر خواهد بود.
از ضرورتها: جلسه آموزشی به افراد
از جمله ضروریات در پاراگرافهای گذشته به مواردی اشاره شد. اما در حقیقت این موارد به صورت ابتدایی موجود بودند و رد کنار آنها باید به وضع کردن یک سری قوانین جدید با مطالعه بسیار جزئی در خصوص انواع مشاغل پرداخته شود و قوانین قبلی هم یک مرور و بازبینی شود. تا زمانی که در جایی قانونی به کار گرفته نشود نه تنها آموزش بلکه حتی قرار دادن بهترین شرایط ایمنی هم امری تمسخرآمیز خوانده میشود. پس به عنوان یک ضرورت باید به آنها توجه شود.
منبع: