پلنگ ایران؛ یکی از گونه‎های در حال انقراض است. این پلنگ همانند یک بنای باعظمت و قدیمی ایران می‎باشد که نیازمند مراقبت و بیمه شدن است. در بین شرکت‎های موجود، شرکت بیمه ما مسئولیت محافظت و نگهداری پلنگ ایران را برعهده گرفته و تمام تلاش خود را می‎کند که این گونه دچار انقراض نشود و آنچه باقی مانده به بهترین شکل ممکن مورد حمایت قرار گیرد.

مسئولیت حفاظت از گونه نادر ایرانی

در این راستا قراردادهای بسیاری برای تأمین هزینه‎ها و دادن حق بیمه مسئولیت نگهداری از پلنگ ایران انجام شده است. با این تفاوت که مسئولیت مراقبت از پلنگ ایران همچون یک کالای با ارزش نیست که بتوان بار دیگر آن را به دست آورد. همچنین خانه‌ای نیست که پس از آتش سوزی و تخریب بتوان از نو ساخت. این مسئولیت در خصوص یک گونه حیوان با اصل و نسب است که بارها مورد بی‌رحمی قرار گرفته و امروز تنها چند پلنگ باقی مانده است.

حال باید به موضوع بپردازیم که چرا از نسل اپلنگ ایران کاسته می‌شود. در حالی که طبیعت با آنها مشکلی ندارد و همه چیز بر طبق روال خود پیش می‌رود. با بررسی زیاد می‎توان به این نتیجه رسید که علت عمده مردم هستند. مردمی که در همجواری زیستگاه این حیوانات زندگی می‎کنند و بر حسب اتفاق اگر یک بار پلنگ ایران به گله‎های آنها حمله کند، این حیوان بیچاره را با تیر می‎کشند.

پلنگ ایران

مقصر کیست؟

حال یک سؤال پیش می‎آید. آیا پلنگ ایران مقصر است یا مردمی که پا به طبیعت گذاشته‎اند و آنجا را به اشغال خود درآورده‎اند؟ از این قبیل اتفاقات باز هم رخ می‎دهد، زیرا حیوان نمی‎داند به کجا می‌رود و چه می‌کند. گاهی به اهالی، گاهی به دام حمله می‌برد و خسارت‌های زیادی را به بار می‌آورد.

پرداخت این هزینه‌ها که بیشتر از دیه چند آدم است هم اکنون و برای پنج سال آینده یعنی تا سال 1401 بر عهده بیمه ما قرار دارد. این بیمه با افتخار بیمه مسئولیت حمایت و حفاظت از پلنگ ایران و همچنین جبران خسارت ناشی از حملات آنها را برعهده می‎گیرد و از این نظر در انجام وظیفه خود کوتاهی نخواهد کرد.

وظیفه‎ای بر دوش مردم و نهادها

اما سازمان محیط زیست و مردم در قبال پلنگ ایران چه باید کنند؟ بله آنها وظیفه‎ای برعهده دارند و آن هم حمایت از این اقدام است. مردم نباید در زیستگاه این حیوانات تصرف کنند و خانه‎هایی را برای خود بسازند. اداره منابع طبیعی هر منطقه هم باید از این اقدامات از هر راهی جلوگیری کند. یا اینکه به صورت کلی توسط حصارهایی این دو منطقه را از هم جدا نمود تا پلنگ‎ها خسارات کمتری را پدید آورند. ما نباید از یک پلنگ و از یک شرکت بیمه انتظار حل همه مشکلات را داشته باشیم. در این راه هر فردی هر کاری که می‎تواند باید انجام دهد تا نسل این پلنگ‎های نایاب حفظ گردد.