روزگاری افراد بازنشسته در پارک مشغول شطرنج بازی کردن، خندیدن و صحبت کردن بودند. اما امروزه کمتر بازنشستهای را می بینید که از کار دست کشیده باشد و در پارکها بگردد. اغلب افرادی که بیکار هستند، افرادی بوده که دیگر توان کار کردن را ندارند، یا اینکه مشکل مالی ندارند. دیگر شادی و خنده از چهره این افراد پر کشیده و به جای آن غم و غصه، نگرانی و اضطراب دیده میشود.
اندر احوالات بازنشستگی
شاید افراد جوان در حال کار به این فکر باشند که پس از بازنشسته شدن در خانه مینشینم و به اندازه تمام سالهای عمرم استراحت میکنم. اما واقعیت امر چنین نیست، بازنشستگان دیگر فرصتی برای استراحت ندارند. خرج خوراک، پوشاک، تحصیل بچهها و . . . ، نیاز به پول دارد و تنها با یک حقوق بازنشستگی قابل تأمین نیست. پس نیاز به کار دارد باید سختی را به جان خرید و به سراغ کار رفت. اغلب این افراد دارای یک دستگاه خودرو نیز میباشند. از طرفی پولی برای راه اندازی یک شغل دیگر هم ندارند، در نتیجه ترجیح میدهند تا از همان ماشین استفاده کنند تا در پایان روز نانی بر سر سفره ببرند. برخی از آنها به کارهای سختی همچون نگهبانی مشغول هستند.
اغلب این افراد بیش از 60 سال سن دارند و در نتیجه پا به سنی میگذارند که هر نوع مریضی به سراغ آنها میآید. از طرفی خدمات درمانی حتی در مراکز دولتی با بیمههای فعلی بسیار گرانتر از درآمد آنها است. این مردهای سالخورده روزگاری برای چنین روزهایی برنامه ریزی میکردند. فکر میکردند که مستمری بازنشستگی با دخل و خرج آنها تناسب دارد. در حالی که این تصور کاملا اشتباه بود و گویی این گرانیها و تورم در میزان پول پرداختی هیچ تأثیری ندارد.
فرض کنید یک مرد 65 سال سن دارد و 5 فرزند داشته است. 3 تا از این فرزندان ازدواج کرده و رفتهاند، دو بچه دیگر دانشجو هستند. خانه آنها اجارهای بوده و صاحب خانه ماه به ماه کرایه خانهاش را میخواهد. یکی از فرزندان او در دانشگاه غیر دولتی درس میخواند و بیکار هم هستند. آخر هفته نوهها، دامادها و عروس به دیدارش میآیند. سپری کردن شام و ناهار آخر هفته برای مادر خانه که در یخچالش به اندازه تنها دو نفر گوشت و مرغ دارد بسیار مشکل است.
این مشکلات با یک حقوق مناسب برای یک فرد مجرد کفاف این تعداد افراد را نمیدهد. در نتیجه این مرد باید از 7 صبح تا 2 عصر و بعد از آن تا شب مسافرکشی کند تا بتواند اندکی میوه به خانه ببرد. در کنار اینها هزینه بنزین، تعمیرات ماشین، ترافیک موجود را هم اضافه کنید.
تفاوت بازنشستگی در ایران و دیگر کشورها
متأسفانه دولتمردان در ایران تسهیلات لازم و خاصی را برای افراد بازنشستهای که سالها برای این ملت زحمت کشیدهاند در نظر نگرفتهاند. بازنشستگی در دیگر کشورهای جهان یعنی ورود به دوران استراحت، خوشی، داشتن احساس آرامش. در این کشورها اگر از نظر مالی مشکلات اندکی وجود داشته باشد از لحاظ هزینههای بیمارستانی و سایر مسائل تأمین بوده و مشکلی ندارند. چنین مزایایی تنها در اختیار کارمندان دولت قرار ندارد، بلکه مسئولین این کشورها به فکر امرار معاش تمامی مردمان خود بوده و این مزایا برای مردم عادی که مشاغل آزاد و غیراداری نیز وجود دارد.
اما چنین ویژگیهایی در ایران حتی برای کارمندان دولت نیز وجود ندارد. به مدت 30 سال، هر ماه درصدی از حقوق آنها بعنوان حق بازنشستگی کسر شد اما این پولها تنها هزینه بیهوده بوده و امروز دردی از این افراد دوا نمیکند.
پیرو همین موضوع ، شرکتهای بیمهای باید مزایای بیمه عمر را افزایش دهند تا افرادی که امروزه از تمکن مالی خوبی برخوردار هستند بتوانند آینده خود و بچههای خود را تضمین کنند تا در آن دوران دیگر نگران این مسائل نباشند و بازنشستگی واقعی را تجربه کنند.